Siostry Wizytki sprowadziła z Francji do Polski Ludwika Maria Gonzaga. W 1654 wprowadziła zakonnice do przygotowanego dla nich niewielkiego, drewnianego klasztoru z kościołem. Kamień węgielny pod murowany kościół pod wezwaniem św. Józefa położył prymas Polski Wacław Leszczyński w 1664. Równolegle postępowała budowa klasztoru, w którym królowa była częstym gościem. Niedokończony kościół spłonął w 1695.
Dopiero w 1728 rozpoczęto budowę nowego kościoła w jego obecnym kształcie. Kościół ten projektował Karol Bay, fundatorką była Elżbieta Helena Sieniawska. W 1734 budowę przerwano z braku funduszów i w kilka lat później kontynuowano ją dzięki pomocy córki fundatorki, Marii Zofii Czartoryskiej i innych ofiarodawców, choć pod innym kierownictwem, gdyż Karol Bay zmarł w 1740. W 1754 zawalił się dach, co ponownie opóźniło budowę. Autorem zwieńczenia fasady i wielkiego ołtarza został Efraim Schroeger. Rzeźby na fasadzie i ambonie są dziełem Jana Jerzego Plerscha. Zarysowanie sklepień kościoła w 1765 spowodowało konieczność wymurowania skarp bocznych. 15 sierpnia 1761 odprawiono w kościele pierwszą mszę św., a konsekracji kościoła 20 września dokonał biskup kijowski Józef Andrzej Załuski.
Od tamtych czasów kościół przetrwał do dziś w niezmienionym stanie, przybywały jedynie pewne elementy we wnętrzu. Jeden z zabytków warszawskich nie zniszczonych w czasie II wojny światowej. Od 1960 roku aż do emerytury ksiądz i poeta - Jan Twardowski - był rektorem tego kościoła.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz