Bazylika katedralna Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Sandomierzu

Bazylika katedralna Narodzenia NMP w Sandomierzu – kościół gotycki wzniesiony ok. 1360, rozbudowany w poł. XV w. Barokowa fasada świątyni pochodzi z 1670. W latach 1708-1776 nastąpiła barokizacja wnętrza. Pod koniec XIX w. katedrę odnowiono wg wytycznych ks. J. Karsznickiego (m.in. okładzina elewacji z cegły). Katedra od 1818, bazylika mniejsza od 1960.
Wyposażenie wnętrza późnobarokowe i rokokowe (ołtarz główny późnobarokowy z czarnego inkrustowanego marmuru, ołtarze boczne rokokowe rzeźbił M. Polejowski). Polichromie w prezbiterium i na ścianach, w stylu bizantyjsko-ruskim z 1. poł. XV w., odkrywane stopniowo i odnawiane w latach 1887-1934, na sklepieniu przez J. Makarewicza 1933, w nawach J. Bukowskiego 1935-1939. Ściany naw bocznych obudowane są boazerią z obrazami 1708-1737, malowanymi przez K. de Prevot, przedstawiającymi m.in. rzeź ludności Sandomierza przez Tatarów oraz mord rytualny. W katedrze znajdują się liczne nagrobki.